Συχνά οι συγκρούσεις σε μια σχέση πηγάζουν από τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν τα γεγονότα που βιώνουν, π.χ. ένας αυτόνομος άνθρωπος μπορεί να θεωρήσει μια προσφορά βοήθειας υποτιμητική ή ακόμη και ως απόδειξη της έλλειψης εμπιστοσύνης προς το άτομο του, ενώ ένας εξαρτημένος άνθρωπος ενδεχομένως να την ερμηνεύσει ως ένδειξη στοργής. Πολλές από τις αποφάσεις που παίρνουν οι άνθρωποι και αρκετές συμπεριφορές που αναπτύσσουν καθημερινά επηρεάζονται από τους ανθρώπους που έχουν γύρω τους και απαρτίζουν το κοινωνικό τους δίκτυο.

Η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών αποτελεί από τους αρχαίους χρόνους μία ευχάριστη και κοινωνικά αποδεκτή συνήθεια, κάτι το οποίο συνεχίζεται και στις μέρες μας. Οι κοινωνικές εκδηλώσεις συνοδεύονται με την χρήση αλκοόλ, πολλές επαφές ρυθμίζονται με τρόπο που να συμπίπτουν με περιστάσεις όπου είναι κατάλληλη ώρα για ποτό. Το ποσοστό του πληθυσμού που σε κάποιο χρονικό διάστημα της ζωής καταναλώνει αλκοόλ, φτάνει πιθανότατα το 90%. Οι περισσότεροι άνθρωποι δοκιμάζουν το αλκοόλ ήδη από την εφηβεία. Συχνά λοιπόν αναφερόμαστε στην χρήση του αλκοόλ με όρους κοινωνικού φαινομένου. Τι είναι όμως ο αλκοολισμός και ποιες οι επιπτώσεις του;

Φώτα, στολίδια, γιορτινές μελωδίες πλημμυρίζουν αυτή την εποχή την πόλη μας. Και ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι δείχνουν να το διασκεδάζουν, υπάρχουν κάποιοι που μπορεί να φαίνεται ότι περνάνε καλά, όμως μετράνε τις μέρες μέχρι να τελειώσουν οι γιορτές και το μαρτύριο που ζουν. «Τα Χριστούγεννα με μελαγχολούν» ή «Oι γιορτές με αγχώνουν» είναι φράσεις που ακούμε, όχι σπάνια. Πολλοί βιώνουν την περίοδο αυτή απογοήτευση, άγχος, ακόμα και κατάθλιψη. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι απόπειρες αυτοκτονίας είναι αυξημένες την περίοδο αυτή.

Πολλοί γονείς προσπαθούν να προστατέψουν τα παιδιά τους από την ιδέα του θανάτου. Παρόλα αυτά, τα περισσότερα παιδιά έχουν επίγνωση του θανάτου και εκτίθενται σε αυτόν καθημερινά, είτε εικονικά μέσω των κινουμένων σχεδίων, είτε πραγματικά αλλά απρόσωπα μέσω της τηλεόρασης (δελτία ειδήσεων κ.α.), είτε πραγματικά και πολύ προσωπικά μέσω των σχέσεων τους με τους συνομηλίκους ή και μέσα στην ίδια τους την οικογένεια. Όταν τα παιδιά βλέπουν στο δρόμο ένα νεκρό πουλί ή μια πεθαμένη γάτα, αποκτούν άμεση επίγνωση της πραγματικότητας του θανάτου. Επομένως, κάθε προσπάθεια να προστατευθούν από αυτόν είναι μάταιη.