|
 H νόσος του Aλτσχάιμερ είναι μια εκφυλιστική νόσος, η οποία αργά και προοδευτικά καταστρέφει εγκεφαλικά κύτταρα. Πήρε το όνομά της από τον Aλουά Aλτσχάιμερ, έναν Γερμανό νευρολόγο, ο οποίος το 1907 πρώτος περιέγραψε τα συμπτώματα και τα νευροπαθολογοανατομικά ευρήματα της νόσου. H νόσος προσβάλλει τη μνήμη και τη νοητική λειτουργία (π.χ., σκέψη, ομιλία), αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει και σε άλλα προβλήματα, όπως σε σύγχυση, αλλαγές στη διάθεση, αποπροσανατολισμό στο χρόνο και το χώρο.
Αρχικά τα συμπτώματα, όπως η διαταραχή στη μνήμη και η απώλεια των νοητικών λειτουργιών, μπορεί να είναι τόσο ήπια ώστε να περνούν απαρατήρητα, τόσο από το ίδιο το άτομο όσο και από την οικογενειακό περιβάλλον του. Ωστόσο, καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα γίνονται ολοένα και πιο εμφανή και αρχίζουν να επηρεάζουν με την καθημερινή εργασία και τις κοινωνικές δραστηριότητες του ατόμου. Πρακτικές δυσκολίες με καθημερινές ασχολίες, όπως το ντύσιμο, το πλύσιμο, η τουαλέτα προοδευτικά γίνονται αρκετά σοβαρές και με την πάροδο του χρόνου, το άτομο εξαρτάται ολοκληρωτικά από τους άλλους. H νόσος του Aλτσχάιμερ δεν είναι ούτε μολυσματική ούτε μεταδοτική. Είναι μια ανίατη νόσος, η οποία προκαλεί μια γενική αποδιοργάνωση στην υγεία. Ωστόσο, η πιο συχνή αιτία θανάτου είναι η πνευμονία, γιατί, καθώς η νόσος εξελίσσεται, το ανοσολογικό σύστημα αποδυναμώνεται, ενώ παρουσιάζεται απώλεια βάρους, που αυξάνει τον κίνδυνο λοιμώξεων του ανωτέρου και του κατωτέρου αναπνευστικού συστήματος.
Στο παρελθόν, χρησιμοποιούσαν τον όρο "νόσος του Aλτσχάιμερ" (ΝΑ) όταν αναφέρονταν σε μια μορφή προγεροντικής άνοιας, αντιδιαστέλλοντάς την από τη γεροντική άνοια. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η νόσος προσβάλλει άτομα, τόσο άνω όσο και κάτω των 65 ετών. Kατά συνέπεια, η νόσος συχνά αναφέρεται ως προγεροντική ή γεροντική άνοια του τύπου του Aλτσχάιμερ, ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς. Η ΝΑ αρχίζει συνήθως μετά την ηλικία των 65 ετών. Όμως μπορεί να αρχίσει ήδη και από την ηλικία των 40 έτων. Περίπου 3% των ανδρών και των γυναικών ηλικίας 65 έως 74 ετών πάσχουν από τη νόσο. Στα άτομα άνω των 85 ετών το ποσοστό αυτό ανέρχεται περίπου στο 50%. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ασθένεια αυτή δεν αποτελεί ένα φυσιολογικό μέρος της γήρανσης.
Η νόσος του Αλτσχάιμερ, είναι μια προοδευτική, εκφυλιστική πάθηση του νευρικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από απώλεια της μνήμης, σταδιακή χειροτέρευση της ομιλίας, χειροτέρευση της ικανότητας κρίσης και περιορισμό των ικανοτήτων που χρειάζονται συντονισμό όρασης και χώρου. Οι κινητικές ικανότητες διατηρούνται. Στην ουσία προσβάλλονται όλες οι εγκεφαλικές νοητικές λειτουργίες και η προσωπικότητα του ασθενούς οδηγείται σταδιακά σε πλήρη αποσύνθεση. Εμφανίζεται στα πρώτα στάδια με εξασθένηση της μνήμης και εξελίσσεται σε μερικά χρόνια αποδιοργανώνοντας την προσωπικότητα, καταστρέφοντας τις γνωστικές ικανότητες. Οι ασθενείς δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, δυσκολεύονται στην επικοινωνία με τους δικούς τους ανθρώπους και μπορεί να θέσουν τη ζωή τους σε κίνδυνο όταν κυκλοφορούν σε εξωτερικούς χώρους. Σε αρκετές περιπτώσεις παρουσιάζουν σύγχυση, ανησυχία και νευρικότητα.
Η παρουσίαση της ασθένειας, η σοβαρότητα, η ταχύτητα επιδείνωσης, η διαδοχική εμφάνιση των διαφόρων ανωμαλιών και η προοδευτική καταστροφή της προσωπικότητας διαφέρουν σημαντικά από ασθενή σε ασθενή. Παγκοσμίως υπάρχουν 36 εκατομμύρια άνθρωποι που πάσχουν από άνοια ή Νόσο Alzheimer. Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία σήμερα που να προσφέρει ίαση ούτε τρόπος να μειωθεί η ταχύτητα εξέλιξης της ασθένειας. Η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία μπορούν να δείξουν ότι σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ υπάρχει εγκεφαλική φλοιο-υποφλοιώδης ατροφία.
Πολύ σημαντική φυσικά είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής όσο αυτό είναι εφικτό των ατόμων με άνοια, καθώς και των ανθρώπων που έχουν αναλάβει την φροντίδα τους. Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις προς τα άτομα που αντιμετωπίζουν τη νόσο εστιάζονται στη νοητική ενδυνάμωση των ασθενών, την κινητοποίησή τους και τη διατήρηση των δεξιοτήτων και των επικοινωνιακών ικανοτήτων τους για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή. Επίσης, ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δίνεται στην εκπαίδευση-πληροφόρηση σχετικά με την νόσο και την ψυχολογική υποστήριξη των συγγενών των ανοϊκών ασθενών.
Επισκεφτείτε για περισσότερες πληροφορίες: www.alzheimersday2012.org |
