Το διαζύγιο θεωρείτε κοινωνικό φαινόμενο με αρκετά αυξανόμενη συχνότητα. Ο αριθμός των διαζυγίων αυξάνεται διαρκώς σε όλες τις κοινωνικό-οικονομικές τάξεις, στις περισσότερες βιομηχανικές χώρες. Αίτια, που αναφέρονται στη βιβλιογραφία, είναι διαπροσωπικοί παράγοντες, κοινωνικό-δημογραφικά στοιχεία των συζύγων, μεταβολές στις απόψεις και τις στάσεις των ατόμων και ψυχολογικοί λόγοι, κάποιοι από αυτούς θα αναφερθούν παρακάτω.

Ως αίτια διαζυγίου αναφέρονται οι αντιλήψεις και οι προσδοκίες από τον έγγαμο βίο. Οι αντιλήψεις των ατόμων για το ρόλο του ζευγαριού και την ικανοποίηση που πρέπει να προσφέρει ο γάμος έχουν αλλάξει, καθώς μέσα από το γάμο δεν επιδιώκεται η επιβίωση, αλλά η αμοιβαία ικανοποίηση των συντρόφων. Στη σύγχρονη ανταγωνιστική κοινωνία, προσδοκία από το γάμο είναι η ικανοποίηση συναισθηματικών κυρίως αναγκών και αναγκών της προσωπικότητας. Μέσα από την έγγαμο σχέση επιδιώκεται κατανόηση, επικοινωνία και αποδοχή. Συχνά όμως οι σύντροφοί νιώθουν απογοήτευση από το γάμο τους που προκαλείτε από έλλειψη αγάπης, στοργής και τρυφερότητας, όπως η συναισθηματική απόρριψη, και η αδιαφορία του συντρόφου για τη συζυγική σχέση και την κοινή οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή. Σημαντικός επίσης παράγοντας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης, ο ανταγωνισμός και η έλλειψη σεβασμού. Η ρουτίνα της καθημερινότητας και η ύπαρξη οικογενειακών προβλημάτων, όπως και η συχνά αναφερόμενη ασυμφωνία χαρακτήρων αποτελούν βασικό στοιχείο της προβληματικής συζυγικής σχέσης που απορρέουν και από την προσπάθεια του ενός συζύγου να αναγκάσει τον άλλο να αλλάξει. Επιπλέον προκύπτουν προβλήματα επικοινωνίας, όταν οι σύζυγοι δεν έχουν ξεκάθαρους και κοινούς στόχους και δε διερευνούν στη μεταξύ τους επικοινωνία τις σκέψεις, τις επιθυμίες, και τα συναισθήματα του άλλου. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η δημιουργία εχθρότητας μεταξύ των συζύγων.

Η ισότητα μεταξύ των συζύγων στο βαθμό που επιτρέπει την έκφραση απόψεων και επιθυμιών και από τους δύο, κάνει τη λήψη κάθε απόφασης θέμα διαφωνίας και τακτικών συγκρούσεων. Οι οποίες αρκετές φορές καταλήγουν και σε σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση. Έτσι όταν ο έγγαμος βίος δεν είναι ικανοποιητικός, ο ένας ή και οι δύο σύζυγοι σε κάποιες περιπτώσεις, καταφεύγουν στη δημιουργία εξωσυζυγικών σχέσεων, στη χρήση αλκοόλ και στην αναζήτηση άλλων ενδιαφερόντων. Κάτω από τέτοιες συνθήκες η εμφάνιση μιας σοβαρής οικογενειακής κρίσης είτε τραυματικού γεγονότος για όλη την οικογένεια, είναι πολύ δύσκολό να ξεπεραστούν ανώδυνα και πολλοί επιλέγουν τον χωρισμό. Μία κατάσταση που παλαιότερα αποτελούσε κοινωνικό στίγμα, αρχίζει πλέον στην σύγχρονη κοινωνία να γίνετε αποδεκτή χωρίς να στιγματίζει κανέναν.